Kościół katolicki z początkiem II Wojny Światowej stanął w obliczu trudnych wyborów: wysyłając swoich kapłanów z posługą na najtrudniejsze, okupowane przez wroga placówki, składał najwyższą ofiarę i spełniał posługę bez wahania.
Na terenie tzw. Komisariatu Generalnego Białoruś, od września 1941 do 1944 roku Kościół Katolicki i nieustępliwi, broniący wiernych księża, stojący na drodze „nowemu porządkowi” stali się celem bezwzględnej agresji niemieckiego okupanta. Zwykli ludzie, którym nagle zaczęły zagrażać prześladowania, szukali schronienia w najbardziej naturalnych dla nich miejscach – pod świętymi dachami Kościołów i Cerkwii, w których księża okazywali pomoc potrzebującym, bez względu na narodowość czy religię – uciekinierom z więzień i aresztów, Żydom, partyzantom…
Codzienna pomoc i opór wobec nieustannej przemocy nazistów przypłacali wolnością i życiem, jednak świadomość nieuchronności takiego losu nie wywoływała w nich sprzeciwu – wręcz przeciwnie dawała poczucie spełnienia ziemskiego obowiązku posługi najbardziej potrzebującym.
Wielokrotnie księża oddawali swe życie w ofierze za wiernych, za „swoich” – umierali rozstrzeliwani podczas publicznych egzekucji, palono ich żywcem, zabijano w komorze gazowej Kałdyczowskiego Obozu Śmierci… Ich ofiarę docenił i uczcił Papież Jan Paweł II wynosząc księży katolickich – męczenników ziemi białoruskiej - do grona błogosławionych.
Ofiara katolickich księży oraz sióstr zakonnych powinna stać się dla nas świadectwem najgłębszej wiary i symbolem największego poświęcenia dla dobra ludzi. Dlatego też nasza wystawa jest hołdem dla tych wszystkich, którzy w imię pokoju i wolności, zginęli w pożodze wojny.
O niewątpliwym bohaterstwie polskich księży i zakonnic możesz przeczytać
lub
Autorem projektu wystawy i jej graficznej realizacji jest Elżbieta Iniewska
Tłumaczenie: Halina Palianowa
Kościół w Klecku
